Αφιερωμένο στη μικρή μου πατρίδα, τη Βατυλή

Κάθε νύχτα, στ’ όνειρό μου τριγυρίζω στο χωριό μου,
στο μικρό το πατρικό μου.
Στου Άη Γιώρκη την αυλή να παίζω σαν παιδί
την καμπάνα να χτυπάει κάθε μέρα την αυγή.

Στα παιδιά μου πώς θα δείξω την παλιά μου τη ζωή
γιατί Πατρίδα μου αγαπημένη είσαι ακόμη υπό κατοχή.
Μας έχουν φέρει σχέδια του Γκάλι του Αννάν
και παίζουν με τα νεύρα μας και τούτην τη φορά.

Εσύ θα πας.
Εσύ δεν θα πας, και του Γιαννή και του Χασάν
γέμισαν τα μυαλά πως θα συναντηθούν ξανά.
Οι καρδιές όλων χτυπάνε κι οι μανάδες κι οι κυράδες

περιμένουν για ν’ ακούσουν τις καμπάνες της Λευτεριάς.

Δεκέμβριος 2002

Κούλα Κωμοδρόμου Χατζηχρυσάνθου

Δημοσιεύτηκε στη Σελίδα της Βατυλής στο Facebook στις 28 Απριλίου 2013: http://on.fb.me/1suGyMa

Κατηγορίες: ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ