Ομιλία Δεκανέα Θεοχάρη Θεοχάρους στην κηδεία ήρωα Ανδρέα Πουλλαίδη

Ομιλία Δεκανέα Θεοχάρη Θεοχάρους στην κηδεία ήρωα Ανδρέα Πουλλαίδη

Εκ μέρους του Συνδέσμου Εφέδρων Μηχανικού,

Αγαπημένε μου φίλε, Συγχωριανέ και Συμπολεμιστή Ανδρέα Πουλλαΐδη,

την ιερή τούτην ώρα όλοι εμείς οι φίλοι, συγγενείς και συμπολεμιστές σου, είμαστε εδώ στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στα Λατσιά, για να σταθούμε με δέος και θαυμασμό απέναντι στο μέγεθος της ηρωικής θυσίας σου που με απαράμιλλο σθένος ανταποκρίθηκες στο κάλεσμα της πατρίδας και επιτέλεσες μέχρι τέλους το χρέος σου προς τον τόπο. Έγραψες την δική σου ένδοξη σελίδα κατά το μαύρο εκείνο καλοκαίρι του 1974, όταν χάθηκες στην αποστολή της Λαπήθου και συμπεριλήφθηκες στον Κατάλογο Αγνοουμένων.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την φιλία μας. Από τα παιδικά μας χρόνια στο σχολείο, τις ανέμελες στιγμές που παίζαμε στις αλάνες του χωριού μας Βατυλή και όταν κληθήκαμε να υπηρετήσουμε την στρατιωτική μας θητεία, τον Ιανουάριο του 1974, 18χρονοι τότε. Αρχικά καταταγήκαμε στην Αμμόχωστο, στο ΚΕΝ που βρισκόταν στο Καράολο, και επιλεγήκαμε να υπηρετήσουμε μαζί στο 70 ΤΜΧ Μηχανικού, στο BMH στη Λευκωσία. Πλάθαμε όνειρα σαν νέοι της εποχής αλλά δυστυχώς μας βρήκε ο πόλεμος του Ιούλιου του 1974 με το καθήκον να υπερασπίσουμε μαζί την πατρίδα.

Δεν θα ξεχάσω την στιγμή όταν εγώ επέστρεψα από την πρώτη αποστολή στην Λάπηθο από όπου, πραγματικά μόνο ο Θεός ξέρει πως επιστρέψαμε σώοι και αβλαβείς. Κληθήκατε να μας αντικαταστήσετε και να συνεχίσετε την ναρκοθέτηση σε Λάπηθο-Καραβά. Στις 5 Αυγούστου ακολούθησε η μοιραία αποστολή με 53 άντρες για ναρκοθέτηση του μετώπου και την υποστήριξη του 256 τάγματος πεζικού, του 286 Μηχανοκίνητου Τάγματος Πεζικού  και διμοιρίας της ΕΛΔΥΚ που επάνδρωναν την πρώτη γραμμή. Μπήκατε στην νεκρή ζώνη και με μεγάλη προσπάθεια καταφέρατε να ναρκοθετήσετε υπό την κάλυψη των δέντρων γύρω σας. Στις 6 το απόγευμα ολοκληρώσατε την πρώτη αποστολή σας και πήρατε οδηγίες από τον λοχαγό σας να διανυκτερεύσετε εκεί μπροστά από την πρώτη γραμμή, για να στρώσετε και 2^ον ναρκοπέδιο την επόμενη μέρα.

Το επόμενο πρωί ημέρα Τρίτη 6 Αυγούστου μόλις είχε ξημερώσει οι Τούρκοι άρχισαν την επίθεση για την κατάληψη της Λαπήθου. Ξυπνήσατε από τις ριπές των πολυβόλων και τις εκρήξεις, οι Τούρκοι είχαν κυκλώσει την Λάπηθο και τον Καραβά, ελέγχοντας σχεδόν όλα τα γύρω υψώματα στον Πενταδάκτυλο, και έβαλαν με όλα τα όπλα από όλες τις πλευρές μέχρι και πλοία με τα πυρά τους συμπλήρωναν ένα ασφυκτικό κλοιό που δημιουργήθηκε στην περιοχή. Δώσατε μάχες σώμα με σώμα και τελικά ο τραγικός απολογισμός της προσπάθειας σας να σπάσετε τον κλοιό και να διαφύγετε ήταν 3 έφεδροι Αξιωματικοί και 28 Υπαξιωματικοί και στρατιώτες Αγνοούμενοι και ένας στρατιώτης αιχμάλωτος ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος με την ανταλλαγή των αιχμαλώτων.

Μέχρι σήμερα έχουν ταυτοποιηθεί 12 από τους ηρωικούς άνδρες της αποστολής Λαπήθου – Καραβά, και ένας εξ αυτών είσαι και εσύ αγαπημένε Ανδρέα.

Από την 6^η Αυγούστου του 1974 πέρασαν σχεδόν 45 χρόνια Αγωνίας, θλίψης και αναμονής και σήμερα φθάσαμε στο τέρμα του Γολγοθά μας. Οι συμπολεμιστές σου και ο Σύνδεσμος Εφέδρων Μηχανικού, παιδικέ μου φίλε, συγχωριανέ μου Βατυλιώτη  Ανδρέα Πουλλαΐδη, σου απευθύνουμε το ΥΣΤΑΤΟ ΧΑΙΡΕ. Καλό σου κατευόδιο.

Αιωνία σου η Μνήμη μαζί με  όλους τους ήρωες του 70 ΤΜΧ και της Εθνικής Φρουράς.

Θα είσαι πάντα στις καρδιές μας ΑΘΑΝΑΤΟΣ.

Κατηγορίες: ΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΝΕΑ, ΠΕΣΟΝΤΕΣ

Ετικέτες: Ανδρέα Πουλλαίδη, Δεκανέα Θεοχάρη Θεοχάρους, Επικήδειος λόγος, στην κηδεία ήρωα