ΕΙΣΦΟΡΕΣ €2.265 ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ ΒΑΤΥΛΗΣ
Έφυγε το πρωί της Δευτέρας σε ηλικία 91 ετών η Στέλλα Κωνσταντίνου από τη Βατυλή, τέως κάτοικος Καντού, μητέρα του Κοινοτάρχη Βατυλής Γιώργου Σταύρου.
Η εξόδιος ακολουθία τελέστηκε την Τρίτη 23 Νοεμβρίου στις 3.30 μ.μ. από τον ιερό ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Καντού και η ταφή έγινε στο κοιμητήριο του Καντού.
Στη μνήμη της έγιναν εισφορές €2.265 υπέρ του Ταμείου Κοινωνικής Ευημερίας Βατυλής.
Η πρόεδρος του Σωματείου Κοινωνικής Ευημερίας Βατυλής κ. Κούλλα Παρασκευά σε δήλωση ευχαρίστησε την οικογένεια για την ευγενή χειρονομία της και είπε ότι τα χρήματα θα διατεθούν με τον καλύτερο τρόπο για ανακούφιση αναξιοπαθούντων Βατυλιωτών, ιδιαίτερα την παρούσα περίοδο όπου παρουσιάζονται σοβαρά οικονομικά προβλήματα μεταξύ του κόσμου λόγω της ακρίβειας και της συνεχιζόμενης πανδημίας.
• O επικήδειος στην κηδεία της Στέλλα Χατζημάρκου Κωνσταντίνου από τον Kοινοτάρχη Βατυλής Γιώργο Σταύρου.
Γεννήθηκε στις 30 Μαρτίου 1930. Παντρεύτηκε το 1950 τον Κωνσταντίνο Σταύρου Κωνσταντίνου και έκαμε οικογένεια. Γέννησε το πρώτο της παιδί το 1950, το 5ο παιδί το 1959 και το 9ο και τελευταίο το 1965.
Η μητέρα μου. Η μάνα μας με όλη τη σημασία της λέξης.
Άρχισαν την οικογένεια τους πέντε χρόνια μετά τη λαίλαπα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Και σαν φόρο τιμής στον πατέρα μου, επιτρέψτε μου να κάνω μια παρένθεση. Τώρα σαν Κοινοτικό Συμβούλιο Βατυλής κάνουμε μια έρευνα με τον Γιώργο Χ” Σάββα για τους πεσόντες του Α’ και Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Κωνσταντίνος Σταύρου Κωνσταντίνου ήταν ανάμεσα στους 84 Βατυλιώτες που πήγαν στρατιώτες στο πλευρό των συμμάχων στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπηρέτησε στην Αίγυπτο, την Παλαιστίνη και κατόπιν στην Ιταλία. Γλίτωσε ως εκ θαύματος από τα κρυοπαγήματα που θέριζαν τους στρατιώτες εκεί.
Ο κόσμος στην Κύπρο τότε τις δεκαετίες του 1950 και 60 ζούσε σε πολύ δύσκολες οικονομικές συνθήκες. Κι ο καθένας προσπαθούσε να εξασφαλίσει τα προς το ζειν. Με εννιά παιδιά σήμερα θεωρούμε αδιανόητο να έχουμε ιδιωτική ζωή. Κι όμως τότε υπήρχαν γονείς που αφιέρωναν το είναι τους στην οικογένεια τους.
Πώς μπορεί κάποια μάνα να ετοιμάσει φαγητό για 11 πιάτα το μεσημέρι και 11 το βράδυ, καθημερινά; Και το πλύσιμο των ρούχων, η καθαριότητα του σπιτιού, η φροντίδα των παιδιών; Και πώς μπορείς μ’ ένα μισθό ν’ αγοράσεις ρούχα και παπούτσια για 11 άτομα και φαγητό για 11 στόματα; Και δεν ήταν μόνο αυτά. Ήταν οι αγωνίες για 9 παιδιά, τα ξενύκτια, οι φροντίδες τους, οι μέριμνες για τη μόρφωση τους, να τους διδάξεις αρχές, αξίες και αρετές.
Μόνο ήρωες γονείς θα μπορούσαν να κάνουν τέτοια διαδρομή, να ανταποκριθούν με τόση επιτυχία σε τέτοια ψηλά καθήκοντα και υποχρεώσεις.
Η όλη πορεία τους θα πρέπει να εμπνέει, τα παιδιά, τα εγγόνια, τα δισέγγονα, όλο τον κόσμο.
Όπως θα ήθελες ο αποχαιρετισμός μας είναι λιτός, ταπεινός, αξιοπρεπής, όπως ακριβώς έζησες.
Στο καλό μάνα. Είμαστε περήφανοι για σένα.
Κατηγορίες: ΕΙΔΗΣΕΙΣ