Βατυλή

Στης Μεσαρκάς μας την καρκιάν
βρίσκεται το χωρκόμ μας
Εν η ωραία Βατυλή
πο’νι αγιάτρευτη πληγή
τζι εν πάντα στο μυαλό μας.

Βασίλισσα της Μεσαρκάς
λαλούσιν το χωρκόμ μας
τζιαι άσπρον μαστικόριδον
στον κάμπον τον δικόν μας.

Μέσα στους κάμπους τους γρυσούς
τριφύλλια επρασινίζαν
τζι εμοιάζαν ούλλα ζωγραφκιά
άντρες, μανάδες τζιαι παιθκιά
αντάμα σαν θερίζαν

Μα ούλλα πιον εσβήσασιν
επήαν, εχαθήκαν
η ζωγραφκιά ξηλώθηκεν
οι Τούρτζιοι σγιον εμπήκαν

Είκοσι γρόνια δίσεχτα
περάσασιν που τότες
που πάτησαν στους κάμπους μας
των Μεχμετζικ οι μπότες.

Εγίνηκεν πιον το κακόν
στην τόσην την αντάραν
πιάσαν τον Άην Γιώρκην μας
τζιαι την Αγιάν Βαρβάραν.

Ούλλα ‘ρκουνται στον ύπνο μας
να μας παρηορήσουν
κρυφές ελπίδες μας διούν
στητούς να μας κρατήσουν.
Μα το πρωίν στο ξύπνιο μας
κρούζουν τα σωθικά μας
άμαν τα αθθυμούμαστεν
τα μέρη τα δικά μας.

Τη γην που γεννηθήκαμεν
πάντα θα την ποθούμεν
τζιαι πάντα θα πασκίζουμεν
πίσω για να στραφούμεν

Τζιει κάτω εν οι ρίζες μας
τζιαι του σπιθκού η καμάρα
τζιει κάτω ο Άης Γιώρκης μας
τζιαι η Αγιά Βαρβάρα.

Θεέ μου, κάμε τη ζωήν
όμορφην όπως τότες
Θεέ μου δώσε υπομονήν
δύναμην μα τζιαι αντοχήν
σ’ ούλλους τους Βατυλιώτες

Σύνταξη:  Παναγιώτα Κουταλιανού

Ποίημα για τη Βατυλή

Κατηγορίες: ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ