Βατυλή: Μια από τις 8 διοικήσεις της Κύπρου

Στο βιβλίο του 1855 «Τα Κυπριακά» του Αθανάσιου Α. Σακελλάριου δημοσιεύεται και ο πίνακας για τις οκτώ Διοικήσεις στην Κύπρο, τον αριθμό των χωριών που τις αποτελούσαν καθώς και τον πληθυσμό τους (Βέβαια τότε κατέγραφαν μόνο τον αριθμό των αρρένων κατοίκων).

Για τη Βατυλή αναφέρει πως ήταν η πρωτεύουσα της Μεσαορίας, η οποία είχε:

–       33 μικτά χωριά (τα κατοικούσαν Έλληνες και Τούρκοι).

–       16 χωριά ήταν αμιγή Ελληνοκυπριακά.

–       18 χωριά ήταν αμιγή Τουρκοκυπριακά.

–       Είχαμε τρεις Ιερές Μονές.

Για τον πληθυσμό των πιο πάνω χωριών αναφέρει ότι το σύνολο (των αρρένων) ήταν συνολικά 5.965 κάτοικοι.

–       Στα 33 μικτά χωριά κατοικούσαν συνολικά 3.635 άρρενες (κατά μέσο όρο 110 άρρενες κάτοικοι στο κάθε χωριό).

–       Στα 16 Ελληνοκυπριακά χωριά κατοικούσαν 1.555 άρρενες (κατά μέσο όρο 97 άρρενες κάτοικοι στο καθένα).

–       Στα 18 Τουρκοκυπριακά χωριά κατοικούσαν 775 άρρενες (κατά μέσο όρο 43 άρρενες κάτοικοι στο καθένα).

• Αν υπολογίσουμε ότι ο αριθμός των θηλέων ήταν ίδιος με τους άρρενες, τότε ο πληθυσμός της Μεσαορίας ανερχόταν σε 11.930 κάτοικους το έτος 1855.

• Ακόμη πιο εκπληκτικός ήταν ο συνολικός πληθυσμός της Κύπρου το 1855 (ύστερα από κατοχή 284 ετών από τους Τούρκους, που άρχισε το 1571). Αναφέρεται ότι ο πληθυσμός των αρρένων  ήταν 58.444, που σημαίνει πως ο συνολικός πληθυσμός, μαζί με τις γυναίκες, ήταν περίπου 116.888.

Ήταν 2 εκ. κάτοικοι

Το ίδιο βιβλίο στην τρίτη σελίδα του προλόγου αναφέρει για τον πληθυσμό της Κύπρου:

… «Ο πληθυσμός της νήσου επί μέν τής κυριαρχίας των Ελλήνων και Ρωμαίων τα 2.000.000 κατοίκων ανέβαινεν, ολίγον όμως κατ’ ολίγον τοσούτον ηλαττώθη διά τάς λεηλασίας και καταστροφάς, ώστε πριν της αυτής αλώσεως υπό των Τούρκων 200.000 είχε κατοίκους, αλλά και μετά ταύτα βαρβάρως διοικουμένη έτι ηλαττώθη μέχρι των 100.000 ψυχών. Αλλά τότε αι άλλοτε θάλλουσαι αυτής πεδιάδες κατεστάθησαν έρημοι, αι τέχναι αι μεν όλως εξέλιπον, αι δε τα μάλιστα εμαράνθησαν και η ναυτιλία, η τοσούτον ποτέ ακμάζουσα και το εμπόριον όλως κατεστράφησαν. Έκτοτε μεγάλη απαιδευσία διεχύθη καθ’ άπασαν την νήσον και μέχρι νυν αυτήν δυστυχώς ταλαιπωρεί. Ήθελε δ’ είσθαι βελτίων, αν οι των ημετέρων αυτήν διοικούντες μικράν ελάμβανον περί των κατοίκων πρόνοιαν, αλληλοδιδακτικά τουλάχιστον σχολεία εις πολλά της νήσου μέρη συσταίνοντες. ενώ ήδη τοιαύτα, ούτε καθ’ άπασαν την Πάφον υπάρχουσιν, ούτε κατά το διάσημον κράτος της Σαλαμίνος, ειμή εν τρισίν αυτής πόλεσι και εν άλλαις τοσαύταις κώμαις. Αλλά και τοι τοιαύτα υποστάσα η νήσος δεινά, πάντοτε διασώζει τους Ελληνικούς χαρακτήρας, την γλώσσαν, την θρησκείαν, τους αγώνας, τα ήθη και έθιμα, εν μέρει μεν ηλλοιωμένα, αλλά πάντοτε αναλόγως της αυτής εκ της Ελλάδος αποστάσεως τοσούτον ζωηρά, ώστε απάντων των αυτήν περιηγουμένων κινούσι τον θαυμασμόν»…

Γιώργος Κ. Σταύρου

H σελίδα 214 του βιβλίου του 1855 «Τα Κυπριακά» του Αθανάσιου Α. Σακελλάριου.

Κατηγορίες: ΙΣΤΟΡΙΑ ΒΑΤΙΛΗΣ

Ετικέτες: Βατυλή: Μια από τις 8 διοικήσεις